Welkom op mijn blog

Als je het leuk vindt kan je hier luisteren naar een cantate van mijn lievelings-componist, J.S.Bach.

Er zijn naar mijn smaak nog veel mooiere Cantates  van deze componist, deze moet ik nog  proberen te vinden 🙂

Misschien tot ziens,
en bedankt voor je eventuele reactie,

dochtersions.

Over FNS

Naast complexe PTSS ben ik 5 jr. geleden ook gediagnosticeerd met FNS (functionele neurologische stoornis).
Bij mij is dit ontstaan door de hersenspoeling vanaf mijn vroegste jeugd, waarbij ik leerde om leugen als waarheid op te slaan.
Mijn hersenen zijn daardoor verkeerd afgesteld, je zou het kunnen vergelijken met een computer, de software moet opnieuw, op de juiste manier worden afgesteld. Het is dus een hersenziekte.

Ook ben ik geprogrammeerd om al mijn levensenergie in te leveren, en altijd bezig te zijn met het dienen van anderen. Ik moest mijn bestaan constant zien te verdienen.
Dat ik dus zo vreselijk lang roofbouw op mijn lichaam heb gepleegd uit zich al jaren in gigantisch pijnlijke krampen, als ook een enorme onrust in heel mijn lijf.
Ontspannen lukt niet meer, want juist dan ‘word ik gek’ van de pijn, dus vlucht ik in actief zijn.
Sinds vorige week ben ik hiervoor in behandeling bij Solkcentrum in Sittard.
https://solkcentrum.nl/over-ons-centrum/

Hier leren ze mij om niet meer te vluchten, om te leren anders met mijn energie om te gaan.
Maar, ‘men’ wat een rotklus is het om bij jezelf stil te moeten staan, oftewel ‘liggen’, en om na 10 min. inspanning, liggend 5 min. buikademhaling toe te passen.

Het is een feit, ik merk nu wel hoe vreselijk uitgeput ik ben, en ik kan niet anders dan die pijn maar te laten denderen.

Nou, we denderen verder.
Hopefully in the right direction. 😉

Hierboven een fractal gemaakt met Apophysis, met een (naar ik denk) bijpassend gedicht vwb de tekst.

In the sparkle of a landscape

Een foto van 18 januari uit Sweikhuizen.
Dichtbij ons huis in de Sleyerweg.

In de schittering van een landschap
voel ik mij bevoorrecht
weidse blik
zuiver de lucht
horizon van vrijheid
opgelucht.
.
In the brilliance of a landscape
I feel privilege
expansive view
pure the air
horizon of freedom
relieved.

Opnieuw bedrogen

Kopie van mijn Facebook bericht van vandaag 12-1-2024

Dit is niet te geloven, maar ik wil iedereen waarschuwen.

Wat is er gebeurd?

Als reactie op mijn bericht hier dat mijn fiets gestolen was kreeg ik van verschillende mensen de tip om Ruptela_hack op Instagram te contracteren.

Allen vertelden mij dat zij via deze ‘tracker’ hun fiets weer terug hadden gekregen, waarbij ook steeds werd vermeld dat dit bedrijf 100% betrouwbaar was.

Ik nam contact op met Ruptela_hack official page op Instagram.

Om te beginnen moest ik €56.00 overmaken naar:Ruptela_hack official page

IBAN GB72CLJU00997188671953 BIC code CLJUGB21 Ontvanger SELLIER BOHDAN Bank Duidelijke Junction Limited bank adres 15 Kingsway, Londen WC2B 6UN.

Zodra ik hen de print-screen hiervan had gestuurd (wat ik dus heb gedaan) zouden ze beginnen met de tracking.

Daarna kreeg ik dit bericht van hen. (ik weet niet waar het komt te staan, ms onderaan) Maar ik moest naar WECODE gaan op Instagram, met de opdracht: Stuur zijn bureau een bericht om een gecodeerde toegangscode voor ons te genereren.

(vertel hen dat u een gecodeerde toegangscode voor uw fiets wilt)

Bij WECODE moest ik 50.00 € overmaken naar

Rekeningnummer (IBAN) GB22CLJU00997184116860 BIC CLJUGB21 Naam rekeninghouder PELIN OLEKSANDR TIN (belastingbetaleridentificatienummer) 3806601395 Bank Duidelijke Junction Limited bank adres 15 Kingsway, Londen WC2B 6UN

Op mijn vraag waarom ik weer moest betalen, en ik al had betaald bij Ruptela werd gezegd: ‘dat is voor tracking, hier genereren we code voor fiets, 50 euro’.

Ik dus die 50€ overgemaakt, maar vreemd genoeg kreeg ik dit bedrag niet te zien in mijn overzicht van mijn bank.

Toen ben ik vragen gaan stellen an onze bank, hoe het kon dat ik dit niet te zien kreeg.

Daar werd verondersteld dat ik het dan niet had overgemaakt.

Wat doet deze oen, ik doe die betaling opnieuw.

Toen kon ik de betaling wel vinden in mijn overzicht, maar bleek dat ik het 2 x had overgemaakt.

100.00€ dus.

Uiteindelijk kreeg ik een trackingscode. Deze moest ik doorgeven aan Ruptela.

Over de dubbele betaling schreef men:

Mevrouw, we hebben de betaling ontvangen en het Binance-account eist dat u 50,- betaalt voor de terugbetalingskosten. Het geld kan niet worden terugbetaald als de klant niet voor terugbetaling betaalt.

Official page

Nadat u uw terugbetalingskosten heeft voldaan, zal ik u 100 in evenwicht brengen, toch?

(Wie volgt dit nog, als je CPTSS hebt, geen concentratie hebt vanwege de extreme, met name aangezichtspijn, plus FNS; daarbij heeft Karel al maanden een burn-out omdat hij zo op zijn tenen moet lopen vanwege deze omstandigheden)

Ik vond het al zo verdacht, dat het adres waar mijn fiets zou zijn getraceerd vlakbij ons is, en ik die bewoners NB ken.

Ik had geopperd dat ik naar dat adres toe wilde gaan, waarop werd gezegd dat dit zeer gevaarlijk zou zijn.

Maar het bedrog is nog niet ‘af’.:

Ruptela:

12:43

Ruptela_hack official page

We hebben een pakhuis in beslag genomen en onze agenten zijn overal om de verdachte en de fiets te arresteren.

Ruptela_hack official page

MCBO921120556, we moeten het framenummer van de fiets bijwerken omdat deze geen tracker heeft. zodat wij de betreffende fiets in het magazijn kunnen identificeren

Ruptela_hack official page

het kost je 40 euro om te updaten

Ruptela_hack official page

en stuur ons uw huisadres voor bezorging.

En dan krijg ik allerhande loze beloften en ‘geduld, geduld maningen’.

Inmiddels ben ik 297.00€ hieraan kwijt, en mijn fiets zal ik nooit van hen ontvangen.

Dit alles heeft ons beiden veel meer (Karel zegt ellende) energie, ‘en weet ik veel’ gekost, dan überhaupt het stelen van mijn fiets.

Dit was 2 dagen later.

Fiets hem erin.

p.s. had ik het maar niet op openbaar gezet, hè?

Les Mieserable ;-)

 

Vandaag 10-1-2024:

10-5-2023, was ik zo blij met een spiksplinternieuwe fiets,
luisterend naar de naam “Bikkel”.
ik kreeg deze van Karel, omdat ik voor de zoveelste keer met mijn oude fiets was gevallen.
En, ja met deze Bikkel lag ik stevig op de weg, zelfs in ‘storm en wind’
ging het mij
voor de wind’.

En nu vandaag, exact 8 maanden later
de flater en de kater
mijn “Bikkel” kameraad werd gepikt
ingepikt door een ander.

Het heeft weer niet gemogen
Miesje werd altijd bedrogen.
Als ik ergens toestemming voor vroeg
was het antwoord knoerthard:
“Nee”, afgelopen uit’!

Het is de trigger naar mijn verleden die er zo inhakt, helaas letterlijk te voelen.
Dan had ik nu eindelijk de moed bij elkaar geschraapt om naar mijn huisarts te gaan
omdat ik meer dan 3 weken ‘niets door mijn strot krijg’, alsof er een slot op mijn slokdarm en maag zit
en dan die constante misselijkheid.

De pijnen zijn zo om gek van te worden, en toch zwak ik die klachten bij mijn huisarts weer af; want, ja, welke idioot blijft met zo’n gigantische pijn ‘zonder meer’ rondlopen?
Ik, zei de gek.
En omdat ik het zo ontzettend moeilijk vind om een ander met dit helse gebeuren te confronteren,
iets dat zo onvoorstelbaar is om uit te dragen, uit te schreeuwen,
lijkt het ook alsof ik mijzelf bescherm voor, en tegen de ‘naakte waarheid’.
Iets wat normaal geen waarheid kan zijn.

Zoiets bestaat niet, kan niet bestaan,
maar ja, ik besta inclusief die volle lading, helaas.

Mijn bestaan zal mijn familie een doorn in het oog zijn geweest,
dat ze voelen, zien wie, wat, en hoe ik ben.
Ik ben zoals ik ben
maar geen van hen
dat brengt hen van de leg
dus ik moet weg
wordt niet voor vol aangezien
wordt afgekraakt
zou alleen maar in de weg lopen,
zitten, or whatever.
Oprotten, opzouten, weg wezen.

En, oh, wat was ik een ondankbaar nest
en wat werd er gedreigd
dat horen en zien mij zou vergaan.

Niets werd mij gegund
kreeg ik iets van iemand
moest ik het teruggeven
werd ik ergens blij van
werd het belachelijk gemaakt.

Nu maak ik dit rot-blogje af
want ik ben sowieso ‘terug bij af’
altijd hetzelfde liedje
als leven voor straf.
Strafexpeditie
ik teken een petitie
dat dit nooit meer mag.

Maar we gaan door, haha, en nu moet ik toch lachen,
die dief weet nl niet dat mijn fiets nog 2 gratis servicebeurten tegoed had.

p.s.
Zo, dat hebben wij gehad!
10-5-2023:
Toen nog superblij met mijn mooie Bikkelfiets.

 

Mijn laatste fotoboek

Dit fotoboek heb ik vandaag gemaakt
Het zijn combinaties van mijn fractals en foto’s, waarvan sommigen gecombineerd zijn met ” Deep Dream Generator”, NightCafé en starryai.

https://www.fotofabriek.nl/preview/?id=FE57B887009CFCCAA99C817A94FE4A0A&source=email

In mijn hoofd

Nog steeds plopt er een, mij bedreigende taal op in mijn hoofd,
dingen waar je ‘geen touw aan vast kan knopen’,
anders dan ‘een touw om mijn nek’.
Toch beeft mijn lichaam ‘over all’ nog steeds
van een onbeschrijflijke angst
die zo diep verborgen zit
dat ik er geen vat op krijgen kan.

Het heeft mij genekt,
zoveel gedonder,
als een wonder
heb ik het overleefd.

Of ik hoor plotsklaps:
“zo, en nu is de maat vol”!!!
Als kind, ja, wat weet je nou?
Ik zat toen nog niet op muziekles ;-),
en dan nog,
weet ik veel, welke maat er wordt bedoeld .

Het zal wel een grote maat zijn geweest,
tenminste, in die mate dat het knoerthard
naar mijn hoofd geslingerd werd.

Dan een aantal jaar later
is er ineens het dreigende verwijt van,
dat ik alweer ‘geen maat kan houden’.

Waarin, of waarvan, daar moet ik altijd maar naar raden.
Ik moet alles altijd ‘aanvoelen’.
En als ik dat niet prompt in de Schmieze heb, dan had ik volgens ‘haar’,
‘met mijn klompen aan kunnen voelen’ wat ‘zij’ nodig had!

Altijd alles aan moeten voelen en klaar staan.
Ga er maar aan staan, altijd op scherp.
Om dan het verwijt te horen
dat ik geen moment stil kan zitten.

Als kind, zo’n onbegrijpelijke taal.
En onbewust parkeer je het ergens
het wordt tot een routinematige gewoonte,
terwijl je wordt uitgewoond.

Zoals: “je weet wat je te doen staat”!!!
En dan de toon waarop
altijd dreiging in de lucht.
Nu, zovele jaren later
krijg ik nog steeds geen lucht
voel ik alle kracht uit mij verdwijnen
ben ik volkomen uitgeput.

Mens erger je niet
de (dobbel-)steen valt op:
ga naar de put.

Er werd een intens, samenzwerend spelletje met mij gespeeld.
Een spelletje dat nog steeds gaande is
en nooit ‘afgelopen uit’ schijnt te zijn.

Dat ‘afgelopen uit’, ook deze woorden hielden een bedreiging in.
Dan werd mij de wet voorgelezen, ahum
Met tot slot, dat ‘afgelopen uit’, als dreiging dat ik niets in te brengen had.

Mijn mond gesnoerd, ook dit voel ik nu letterlijk gebeuren.
De extreem, pijnlijke krampen zitten n.l. ook in mijn mond.

Ik had niets in te brengen in mijn eigen leven
ik leefde voor hen, ten dienste van hen, en van Jan en alleman,
zodat mijn eigen ikkie onbereikbaar werd voor mij.

Op de vlucht geslagen
figuurlijk vele slagen
altijd onverwachts nog een schep er bovenop.

Ik werd in stukjes geknipt
“de geknipte gast” 😉
onaangenaam verrast
maar ik lachte alles weg.
‘Wie niet weg is, wordt gezien’.

Maakte overal een goede grap van
leerde om op die manier
de dreiging uit de lucht te halen,
en dacht dat ik het zwaard boven mijn hoofd
daarmee kon tegenhouden.

Wat blijkt nu
het zwaard ‘hangt’ er nog steeds
het slaat toe,
juist op momenten dat ik even ontspannen ben.
Huppekee, het zwaard staat paraat,
een wegpiraat
die nooit weg gaat.

Is dan alle moeite van mijn vernuftig overleven
‘paarlen voor de zwijnen gooien’ geweest?
Ja, een volmondig ‘ja’!

Ik ben er echt geweest
in die hel
van afscheuren
mijn vel
trekken over mijn oren
‘wie niet horen wil, moet maar voelen’.

Toen, in mijn leven, van voor die uitbraak: “CPTSS”,
had ik geen weet, geen enkele herinnering.
Was mijn leven alleen maar ‘het heerlijk buiten spelen’
het onderzoeken van de natuur.

Ieder uur (dat mij werd toegestaan)
was ik buiten
het liefst totdat ik niets meer zag.
In het duister kwam dan het griezelige gefluister
zag ik spoken overal.

De onbeschrijflijk, alles overheersende angst:
Miesje moet naar bed
Miesje moet eerst onder het bed kijken of daar iets verscholen zit.
Miesje heeft moeite om daarvoor alle moed bij elkaar de schrapen
om dit te durven, maar het moet,
het moet echt.

Oh jongens, wat moet Miesje een angst overwinnen.
Een diepe, maar toch benauwde zucht,….. er zit niets.
Dan het bed in.
Miesje is zo enorm bang, oren gespitst, kijken in het rond.
Ze ziet gedaantes verschijnen op de deur van de gepolitoerde kast.

Bang, eng, afschuwelijk, gruwelijk
want ze bewegen.
Komen ze naar Miesje toe?
Oogjes toe
en zingen
of duim in haar mond
want zonder die duim kan Miesje sowieso niet slapen.

Eindelijk, doodmoe van het alert zijn
zal ze in slaap zijn gevallen.
Alle vallen
die voor haar zijn gezet.
Ze slaapt,
de tijd dat ze er niet op let.

En de dag begint
het opletten staat op vol vermogen
bang voor alles,
wat zal blijken niet te mogen.

Miesje kruipt in haar schulp
heeft geen weet van haar nood aan hulp
haar hulpeloze wezen
dat er nooit mocht wezen.

Miesje gaat aan de slag
is niet bang voor slag of stoot
staat bij voorbaat al paraat
voor een ieder in nood.
Red ieder ander bij voorbaat
voor elke vorm van verdriet.

Lief Miesje,
ze kent het hare niet.
Helaas.
.

Het is weer zover

En dan is het weer zover,
angstaanval nr. zoveel.
Geen kracht meer
geen lucht
helemaal aan het trillen
heb ik niets meer
te willen
uitgeschakeld tot en met.

Het overviel me
op het toilet
niets vermoedend
op mijn plaats gezet.

De oorzaak
gelukkig die weet ik
hoewel “gelukkig”
dat is betrekkelijk
doch te weten waar het vandaan komt
wie of wat erachter zit
het geeft klaarheid.

Zo klaar als een klontje
blijkbaar ben ik met die oorzaak
nog niet klaar
in het zien van
hoe erg iemand je in de tang kan nemen
je bedonderen, bespelen
naar het leven kan staan.

Te goed van vertrouwen
dat ben ik nog steeds
hoe kan je nu weten
wat er leeft
in andermans geest?

Achteraf, ja
als je gebukt gaat
onder onverklaarbare symptomen
waarvan er steeds meer bij komen
je alleen nog maar
van vrijheid kan dromen
en verlangen
maar in CPTSS blijft hangen.

Ik zal de vlag uithangen
mocht er ooit een punt worden gezet
achter alles
wat nu mijn leven belet.

De afbeelding maakte ik met Fractal Explorer, daarna heb ik hem bewerkt in dream generator.

Bloemen

Als bloemen spreken konden
hoe was hun taal
in een lang of
een kort verhaal
?
Gaven ze hun geheimen
dan prijs
?
Als bloemen zingen konden
in welke wijs
?
Ik zie hun open blik
hun elegantie
.
Met garantie
hun unieke kleur
.
Het is liefde
te kust en te keur
.
Teder en zacht
hun vleiend open staan
.
Fier en omhoog
met hier en daar
een drupje honing
in hun oog
.

Waar licht is, is hoop

https://www.artmajeur.com/mies2112/nl/artworks/16764520/the-tower-of-mystery

Dit zijn 2 fractals gemaakt met Apophysis.
In mijn oude versie van p.s.p. heb ik deze samengevoegd.

Dag en Nacht – Day and Night

Dag en nacht

ik leef er tussenin,
in de mist
blijf daarin hangen
weet niet wat te doen
anders dan vechten
tegen de pijn
dag, en nacht.
Het zij zo
.

Ik ben vredig
ontvang de kracht
om te vechten
standvastig
alles
te verstoppen
.

Ik heb vrede
humor, fantasie, dromen
die ik
voor mij zie.
Misschien
leef ik in illusies
het zal zo zijn
.

Wat kan ik
anders doen
dan vluchten
in een ander.

het zal zo zijn.

———————–

So be it

I live in between
in fog
keep hanging in it
don’t know what to do
different than fight
against the pain
day and night.
so be it.

I am peaceful
receive the power
to fight
to stay standing
everything hide.

I have peace
humor, fantasy, dreams
that I see for me
maybe I live in illusions
it will be so.

What can I do
other than flee
to be in another
it will be.

Love, DochterSions.

Hieronder de fractal die bij dit gedicht hoort.
Gemaakt met Apophysis.
Puur fractal, alleen gesigneerd.