Patronen

Prachtige patronen

Dit zijn zo’n mooie ontwerpen dat ik ze als inspiratie wil bewaren.
😀

Als ik een bloem was
ik zou een bloemlezing
geven
zouden al mijn
blaadjes geuren
geven
het hart volledig
ontvouwen
.
Zou ik verhalen
waarvan ik had
gehouwen
.

Begonia
.

Verwerken

Er is zoveel om te verwerken. Nu weet ik wel, voor een ptss-er is het al gauw teveel.
Ook het feit dat ik noodgedwongen slaapmedicatie nodig hebt, werkt juist tegen, want dingen tijdens een gezonde slaap kunnen verwerken zit er dan niet in
.

Het forceren gaat altijd maar door, vandaar ook dat ik , zoals Mieke zegt, helemaal op ben.
Haha, opgebrand van de brandstapel waar ik veel te lang op gelegen heb.

Wordt ik ochtends wakker, snel dat bed uit, vluchtend voor de gruwelpijnen welke mij direct overvalt.
Hield ik mezelf aanvankelijk voor, dat ik dan tenminste niet depressief de hele dag in mijn bed zou blijven liggen, en wel iets moest gaan ondernemen, nu ben ik daar minder gelukkig mee.
Vandaar dat ik de laatste tijd probeer om mijn hoofd te gaan masseren, om zo dan toch even te proberen dingen op een rijtje te krijgen; nadenken over alles.
Het is zo heel erg nodig om over alles na te kunnen denken en ms te kunnen verwerken, want iedere dag komt er weer meer op mij af
.

Zoals vorige week donderdag, 5 sept., het ‘afvoeren’ van onze geestelijk gestoorde, reeds bejaarde buurman. Dat was zo heftig, en had zoveel impact; ik wist niet hoe dit te verwerken, alles aan het idiote gedrag dat we met hem door hebben gemaakt, en hoe hij van geen wijken wilde weten, en ‘ja’ je went eraan
.

Karel en ik hadden ons getraind om net te doen alsof hij niet bestond, niet reageren op aasgiergedrag. Als hij weer stond te loeren voor onze ramen (vooral naar mij, waarbij hij soms tegen zijn voorhoofd tikte, alsof ik achterlijk zou zijn) dan trokken we de jaloezieën dicht.
Ook reageerden we niet op de vreselijke troep die hij tot en met onze grond om zich heen verzamelde, etc., etc.
Als hij maar aandacht kreeg, nou niet, hè?!
.

Met een grote ziekenwagen met 4 potige ambulance medewerkers, iemand van de rechtelijke macht, en nog een paar mensen (van de gemeente vermoed ik), werd hij rustig meegenomen, ik denk dat ‘Gijs’, zoals hij zich noemde (terwijl we weten dat hij eigenlijk ‘Jan’ heet) een soort van overrompeld was door zoveel overmacht.
Gelukkig waren deze mensen heel rustig, hun gedrag in zekere zin ook begripvol

.

Het was een heel mooi (koop-) huis, een villa eigenlijk, waarin Gijs in +/- 2004 was komen wonen. Nu is het omringd door allerhande vuil(nis)
.

Een achterneef is begonnen met puinruimen, ik hoor hem vaker kokhalzen naast ons in de achtertuin
.

Dan zit ik nog met een ontstoken teen van na het zwemmen in België, en zo gebeurt er steeds weer iets geks
.

Tja, waarom schrijf ik dit eigenlijk allemaal, dat kost ook alweer energie.
Maar ja, wat wij ook allemaal niet hebben meegemaakt met die buurman, niemand die het weet; het komt allemaal weer terug, dus dan toch maar hier dumpen, ook al is het maar een tipje van de sluier. Haha, geen witte in dit geval, zelfs een grauwsluier komt niet in de buurt van wat hiernaast allemaal ligt.
.
Ik heb ooit eens foto’s gemaakt, ms vind ik die nog.

Plotseling, een vlinder bij nacht

.

Opeens kwam het tevoorschijn
in een zwoele nacht
geheel onverwacht
als een stralend middelpunt
in een door de volle maan
beschenen nacht.

Ik was verrukt
over deze pracht
al het leven
de kleuren dat het
naar mij bracht.
.

Dank voor die kleuren
het gebeuren
die sfeer
.
Ik ben tevreden
met in mijn achterhoofd
verlangend naar meer
.

Fractal gemaakt met Apophysis.

Acryl gieten met Dien Scholten

Hopelijk lukt het me om deze video hier te plaatsen.

Ben benieuwd! 😉

(Yes)

 

Wat staat er op stapel?

Wat staat er op stapel?

Het stapelt zich op
de lijstjes met wat ik nog na wil kijken
ze liggen op stapeltjes, her en der
Ja, en ik heb het nakijken
loop te hard van stapel
na stapeltje
overal
dat wat ik in elk geval
nog uit wil zoeken
wil gaan doen
interesse in heb
wil bewaren
wil weten voor ‘als’
.

Het is niet mals
niet te pruimen
en wanneer
ga ik al die stapeltjes eens opruimen
in de opruiming gooien!
.
Ja, boeie
ook zonder stapeltjes
ben ik al van de moeie
laat mij maar met woorden stoeien
.

Waar ik stapel op ben
het rolt uit mijn hoofd
als vanzelf uit mijn pen
.

.
Een Apophysis fractal

Dit weekend van me af geschreven

Welke voorzorgsmaatregelen moet ik treffen?
Waar moet ik rekening mee houden,
gek word ik ervan.
.
Het kind van de rekening
.
Het dreigement
: “je zal ervan lusten”!
ontneemt mij nu alle lust en rust
.
Hyperventilatie ontneemt mij de lucht
ongeduldig mijn moeders, diep
verontwaardigde zucht
.
Op mijn grondvesten het trillen
mocht ik er niet zo zwaar aan tillen
het grote gevaar niet voelen
alles geven aan hun doelen,
van over alles hun macht moeten voelen
.

.

Op de achtergrond van-in mijn brein
prepareer ik mij constant op allerhande excuses
welke ik aan zou kunnen dragen voor iedere vorm van verwijt
c.q. doemscenario wat mij te wachten zou kunnen staan.
Dit slokt mij onbewust op, want stel ik heb geen goede reden
of mij wacht de strop
doch, tegen hun kwaadaardigheid kan ik toch niet op

.

.
Hoe onzeker wordt je gemaakt
je balans totaal gekraakt
afgekraakt in je diepste wezen
waar alleen falen zou wezen
en hun dreigementen de hoofdrol spelen.
.
Met niemand
mag je je angsten delen.
.
Gemene deler van het gevaar
niets is nog zonneklaar.
.

.
Zonden en spijt
splijtzwam van de tijd
zonder respijt.
.
Met een kluitje in het riet
niemand die het ziet
het bedrog en de list
waar niemand iets van wist
Uitgewist.
.
Gewis en onwaarachtig
waar daders zijn
oppermachtig
.

.
Altijd enkel en alleen het goede in anderen zien
mocht dit niet te vinden zijn
dan maak ik dit er wel van
Totaal in hun ban.
.
Op de automatische piloot
zij wensen mij dood
laten mij nog net in leven
om mijn positieve energie
aan hen te blijven geven.
.
Mij met hun haat
om de oren te kunnen slaan
Hun schop onder mijn kont
ver van mijn ware persoonlijkheid vandaan.
.

.
Foto’s en fractals bewerkt met een filter
.