Opnieuw bedrogen

Kopie van mijn Facebook bericht van vandaag 12-1-2024

Dit is niet te geloven, maar ik wil iedereen waarschuwen.

Wat is er gebeurd?

Als reactie op mijn bericht hier dat mijn fiets gestolen was kreeg ik van verschillende mensen de tip om Ruptela_hack op Instagram te contracteren.

Allen vertelden mij dat zij via deze ‘tracker’ hun fiets weer terug hadden gekregen, waarbij ook steeds werd vermeld dat dit bedrijf 100% betrouwbaar was.

Ik nam contact op met Ruptela_hack official page op Instagram.

Om te beginnen moest ik €56.00 overmaken naar:Ruptela_hack official page

IBAN GB72CLJU00997188671953 BIC code CLJUGB21 Ontvanger SELLIER BOHDAN Bank Duidelijke Junction Limited bank adres 15 Kingsway, Londen WC2B 6UN.

Zodra ik hen de print-screen hiervan had gestuurd (wat ik dus heb gedaan) zouden ze beginnen met de tracking.

Daarna kreeg ik dit bericht van hen. (ik weet niet waar het komt te staan, ms onderaan) Maar ik moest naar WECODE gaan op Instagram, met de opdracht: Stuur zijn bureau een bericht om een gecodeerde toegangscode voor ons te genereren.

(vertel hen dat u een gecodeerde toegangscode voor uw fiets wilt)

Bij WECODE moest ik 50.00 € overmaken naar

Rekeningnummer (IBAN) GB22CLJU00997184116860 BIC CLJUGB21 Naam rekeninghouder PELIN OLEKSANDR TIN (belastingbetaleridentificatienummer) 3806601395 Bank Duidelijke Junction Limited bank adres 15 Kingsway, Londen WC2B 6UN

Op mijn vraag waarom ik weer moest betalen, en ik al had betaald bij Ruptela werd gezegd: ‘dat is voor tracking, hier genereren we code voor fiets, 50 euro’.

Ik dus die 50€ overgemaakt, maar vreemd genoeg kreeg ik dit bedrag niet te zien in mijn overzicht van mijn bank.

Toen ben ik vragen gaan stellen an onze bank, hoe het kon dat ik dit niet te zien kreeg.

Daar werd verondersteld dat ik het dan niet had overgemaakt.

Wat doet deze oen, ik doe die betaling opnieuw.

Toen kon ik de betaling wel vinden in mijn overzicht, maar bleek dat ik het 2 x had overgemaakt.

100.00€ dus.

Uiteindelijk kreeg ik een trackingscode. Deze moest ik doorgeven aan Ruptela.

Over de dubbele betaling schreef men:

Mevrouw, we hebben de betaling ontvangen en het Binance-account eist dat u 50,- betaalt voor de terugbetalingskosten. Het geld kan niet worden terugbetaald als de klant niet voor terugbetaling betaalt.

Official page

Nadat u uw terugbetalingskosten heeft voldaan, zal ik u 100 in evenwicht brengen, toch?

(Wie volgt dit nog, als je CPTSS hebt, geen concentratie hebt vanwege de extreme, met name aangezichtspijn, plus FNS; daarbij heeft Karel al maanden een burn-out omdat hij zo op zijn tenen moet lopen vanwege deze omstandigheden)

Ik vond het al zo verdacht, dat het adres waar mijn fiets zou zijn getraceerd vlakbij ons is, en ik die bewoners NB ken.

Ik had geopperd dat ik naar dat adres toe wilde gaan, waarop werd gezegd dat dit zeer gevaarlijk zou zijn.

Maar het bedrog is nog niet ‘af’.:

Ruptela:

12:43

Ruptela_hack official page

We hebben een pakhuis in beslag genomen en onze agenten zijn overal om de verdachte en de fiets te arresteren.

Ruptela_hack official page

MCBO921120556, we moeten het framenummer van de fiets bijwerken omdat deze geen tracker heeft. zodat wij de betreffende fiets in het magazijn kunnen identificeren

Ruptela_hack official page

het kost je 40 euro om te updaten

Ruptela_hack official page

en stuur ons uw huisadres voor bezorging.

En dan krijg ik allerhande loze beloften en ‘geduld, geduld maningen’.

Inmiddels ben ik 297.00€ hieraan kwijt, en mijn fiets zal ik nooit van hen ontvangen.

Dit alles heeft ons beiden veel meer (Karel zegt ellende) energie, ‘en weet ik veel’ gekost, dan überhaupt het stelen van mijn fiets.

Dit was 2 dagen later.

Fiets hem erin.

p.s. had ik het maar niet op openbaar gezet, hè?

In mijn hoofd

Nog steeds plopt er een, mij bedreigende taal op in mijn hoofd,
dingen waar je ‘geen touw aan vast kan knopen’,
anders dan ‘een touw om mijn nek’.
Toch beeft mijn lichaam ‘over all’ nog steeds
van een onbeschrijflijke angst
die zo diep verborgen zit
dat ik er geen vat op krijgen kan.

Het heeft mij genekt,
zoveel gedonder,
als een wonder
heb ik het overleefd.

Of ik hoor plotsklaps:
“zo, en nu is de maat vol”!!!
Als kind, ja, wat weet je nou?
Ik zat toen nog niet op muziekles ;-),
en dan nog,
weet ik veel, welke maat er wordt bedoeld .

Het zal wel een grote maat zijn geweest,
tenminste, in die mate dat het knoerthard
naar mijn hoofd geslingerd werd.

Dan een aantal jaar later
is er ineens het dreigende verwijt van,
dat ik alweer ‘geen maat kan houden’.

Waarin, of waarvan, daar moet ik altijd maar naar raden.
Ik moet alles altijd ‘aanvoelen’.
En als ik dat niet prompt in de Schmieze heb, dan had ik volgens ‘haar’,
‘met mijn klompen aan kunnen voelen’ wat ‘zij’ nodig had!

Altijd alles aan moeten voelen en klaar staan.
Ga er maar aan staan, altijd op scherp.
Om dan het verwijt te horen
dat ik geen moment stil kan zitten.

Als kind, zo’n onbegrijpelijke taal.
En onbewust parkeer je het ergens
het wordt tot een routinematige gewoonte,
terwijl je wordt uitgewoond.

Zoals: “je weet wat je te doen staat”!!!
En dan de toon waarop
altijd dreiging in de lucht.
Nu, zovele jaren later
krijg ik nog steeds geen lucht
voel ik alle kracht uit mij verdwijnen
ben ik volkomen uitgeput.

Mens erger je niet
de (dobbel-)steen valt op:
ga naar de put.

Er werd een intens, samenzwerend spelletje met mij gespeeld.
Een spelletje dat nog steeds gaande is
en nooit ‘afgelopen uit’ schijnt te zijn.

Dat ‘afgelopen uit’, ook deze woorden hielden een bedreiging in.
Dan werd mij de wet voorgelezen, ahum
Met tot slot, dat ‘afgelopen uit’, als dreiging dat ik niets in te brengen had.

Mijn mond gesnoerd, ook dit voel ik nu letterlijk gebeuren.
De extreem, pijnlijke krampen zitten n.l. ook in mijn mond.

Ik had niets in te brengen in mijn eigen leven
ik leefde voor hen, ten dienste van hen, en van Jan en alleman,
zodat mijn eigen ikkie onbereikbaar werd voor mij.

Op de vlucht geslagen
figuurlijk vele slagen
altijd onverwachts nog een schep er bovenop.

Ik werd in stukjes geknipt
“de geknipte gast” 😉
onaangenaam verrast
maar ik lachte alles weg.
‘Wie niet weg is, wordt gezien’.

Maakte overal een goede grap van
leerde om op die manier
de dreiging uit de lucht te halen,
en dacht dat ik het zwaard boven mijn hoofd
daarmee kon tegenhouden.

Wat blijkt nu
het zwaard ‘hangt’ er nog steeds
het slaat toe,
juist op momenten dat ik even ontspannen ben.
Huppekee, het zwaard staat paraat,
een wegpiraat
die nooit weg gaat.

Is dan alle moeite van mijn vernuftig overleven
‘paarlen voor de zwijnen gooien’ geweest?
Ja, een volmondig ‘ja’!

Ik ben er echt geweest
in die hel
van afscheuren
mijn vel
trekken over mijn oren
‘wie niet horen wil, moet maar voelen’.

Toen, in mijn leven, van voor die uitbraak: “CPTSS”,
had ik geen weet, geen enkele herinnering.
Was mijn leven alleen maar ‘het heerlijk buiten spelen’
het onderzoeken van de natuur.

Ieder uur (dat mij werd toegestaan)
was ik buiten
het liefst totdat ik niets meer zag.
In het duister kwam dan het griezelige gefluister
zag ik spoken overal.

De onbeschrijflijk, alles overheersende angst:
Miesje moet naar bed
Miesje moet eerst onder het bed kijken of daar iets verscholen zit.
Miesje heeft moeite om daarvoor alle moed bij elkaar de schrapen
om dit te durven, maar het moet,
het moet echt.

Oh jongens, wat moet Miesje een angst overwinnen.
Een diepe, maar toch benauwde zucht,….. er zit niets.
Dan het bed in.
Miesje is zo enorm bang, oren gespitst, kijken in het rond.
Ze ziet gedaantes verschijnen op de deur van de gepolitoerde kast.

Bang, eng, afschuwelijk, gruwelijk
want ze bewegen.
Komen ze naar Miesje toe?
Oogjes toe
en zingen
of duim in haar mond
want zonder die duim kan Miesje sowieso niet slapen.

Eindelijk, doodmoe van het alert zijn
zal ze in slaap zijn gevallen.
Alle vallen
die voor haar zijn gezet.
Ze slaapt,
de tijd dat ze er niet op let.

En de dag begint
het opletten staat op vol vermogen
bang voor alles,
wat zal blijken niet te mogen.

Miesje kruipt in haar schulp
heeft geen weet van haar nood aan hulp
haar hulpeloze wezen
dat er nooit mocht wezen.

Miesje gaat aan de slag
is niet bang voor slag of stoot
staat bij voorbaat al paraat
voor een ieder in nood.
Red ieder ander bij voorbaat
voor elke vorm van verdriet.

Lief Miesje,
ze kent het hare niet.
Helaas.
.

Het is weer zover

En dan is het weer zover,
angstaanval nr. zoveel.
Geen kracht meer
geen lucht
helemaal aan het trillen
heb ik niets meer
te willen
uitgeschakeld tot en met.

Het overviel me
op het toilet
niets vermoedend
op mijn plaats gezet.

De oorzaak
gelukkig die weet ik
hoewel “gelukkig”
dat is betrekkelijk
doch te weten waar het vandaan komt
wie of wat erachter zit
het geeft klaarheid.

Zo klaar als een klontje
blijkbaar ben ik met die oorzaak
nog niet klaar
in het zien van
hoe erg iemand je in de tang kan nemen
je bedonderen, bespelen
naar het leven kan staan.

Te goed van vertrouwen
dat ben ik nog steeds
hoe kan je nu weten
wat er leeft
in andermans geest?

Achteraf, ja
als je gebukt gaat
onder onverklaarbare symptomen
waarvan er steeds meer bij komen
je alleen nog maar
van vrijheid kan dromen
en verlangen
maar in CPTSS blijft hangen.

Ik zal de vlag uithangen
mocht er ooit een punt worden gezet
achter alles
wat nu mijn leven belet.

De afbeelding maakte ik met Fractal Explorer, daarna heb ik hem bewerkt in dream generator.

Afscheidsbrief

Voor het afscheid van Mieke, mijn lieve psycho therapeut,
had ik een paar cadeautjes gemaakt en, op heel mooi postpapier geschreven
o.a. deze brief, of gedicht.
Net hoe je het noemen wilt.

Je hebt kleine Miesje
bij de hand genomen
haar waarden gezien
en bevestigd
keer op keer.
.

Je zag het verdriet
van de tiener
nam eraan
deel
je was een deelgenoot
van haar.
.

Je zag de gaven
in Jacomientje
haar kracht
haar creativiteit.
.

Al deze delen
je hebt ze bevestigd en
sterker gemaakt.
.

Je leerde haar opstaan
tegen het onrecht
tegen vals schuldgevoel
dat in haar was geplant.
.

Verdrongen emoties
van oud zeer,
dat ze nooit
had mogen geloven
haalde je boven.
.

Je liet mij liefde voelen
zoals deze had moeten zijn
gaf mij zorg
omarming
veiligheid,
bevestigde mijn innerlijke kern
het Goddelijke wezen
dat er in wezen nooit had
mogen zijn.
.

We konden samen lachen
ik een beetje huilen
aten veel te zoete bonbons
dronken koffie
dronken thee.
.

Dank voor alles wat je mij hebt gegeven.
Lieve, dierbare Mieke.
Ik neem dit alles
voor altijd met mij mee.

Je gaf jezelf
en ik mocht ontvangen
wat kan iemand
meer verlangen.
.

Ik mocht kwetsbaar
zijn
en alles (wat op mijn
hart lag) tegen je
zeggen.
.

Er was eerlijkheid
en respect.
.

Je leerde mij zwijgen
er ook in stilte
ja, juist in die stilte
er te mogen zijn.
.
Lieve Mieke,
Ik heb jou ervaren als een Geschenk uit de hemel.
.
Kleine Miesje, Jacomientje, DochterSions.

Suffering PTSD

The first image (above) was made by using the 2nd image as style in Deep Dream Generator.
The 2nd image (down here) is a painting that I made on very thick paper.
For this I first applied a layer of homemade texture and then used acrylic paint and markers.
I had called the painting ‘movement’.

About the title:

I’ve a lot of knowledge about PTSD, and what it can do with someone, especially in the subconscious mind; and how it can accumulate, how victims displace and compensate for things of the past.

The fact is that the body also has a memory and can broadcast signals from repressed (spiritual) abuse in the past. Unfortunately I never took those signals seriously, but I didn’t have the insight either.

In the past 23 years I try to make the best of it and keep hope, but because of the increasingly increasing, painful cramps, concentrating, and reading in particular has become almost impossible. It limits me enormously to do things that require a lot of concentration.

In the meantime I realize I passed myself by, as it were, by doing as many things as possible at the same time, and also being able to do all this very well.

Actually I wouldn’t want to write this, and maybe it’s too much of “the bad”. But in a sense I see the number of traumatized people, even young people increase so much. You have the refugees of where is war, and your existence is undesirable and dangerous. You have loneliness in this I-oriented society, the dangers of social media, etc. It is a difficult existence for young people with so much pressure to perform.

Of course beautiful things happens too, and actually there should be a news channel that is only about good events.

“Every cloud has a silver lining” 😉

DochterSions.

Hoe doene we dat nou….

24-6-22
Hoe doene we dit nou…:

Tja ik reageer maar laconiek
prent mezelf in: nee……joh je bent niet ziek
wat maakt dat nu uit
een paar ontstekingen erbij
maar ik wil vooruit

Heb de behoefte om stampij te maken
ook al weet ik niet hoe dat moet
Ja, ik kan wel stampen met mijn voet
een protestmarsje beginnen met mijn benen
of de benen nemen.

Hoe begon het ook alweer
zo’n half jaar geleden
geleden tijd
die niet verblijd
hoewel, ik maak er weer wat van
verzin eoa waaghals-plan
klieder met verf en alcohol
dat laatste op “papier hier”
ben net de Efteling
Een eenling-Efteling
want ik voel mij alleen en verlaten
hou me groot
dan heeft niemand dat in de gaten
doch het loopt de spuigaten uit
en kom niet tot een of ander besluit
onzekerheid troef
alles gaat stroef
behalve daar van onder
maanden van gedonder.

Vind je het gek
2 x de verkeerde diagnose op mijn nek
voel mij genekt
maar doe opgewekt.
Schiet mij nu plots het woord lachgas te binnen
en weet nog steeds niet
waar te beginnen

Waar het mee begon
was dat nu de 1e verkeerde diagnose
of de 2e
kwam van het een het ander
of was het andersom

Ik weet het
ik moet meer voor mezelf opkomen
mijn eigen gevoel volgen
en zeggen wat ik ervan denk

Ik ben gewend om mij aan te passen
aan te voelen wat een ander van mij wil
trek nooit iets in twijfel
over wat een ander beweert
hoe erg die mij ook bezeert
altijd de schuld op mij nemen
mijzelf uit het oog verliezen
voor de ander kiezen.

zwaar te verduren
alle uren van
de klok
op gelijk te stellen
heb ik nooit iets te vertellen
mag niets inbrengen
morgen brengen
gevaar op de loer
draaien ze je een loer
loer niet zo naar mij
zit niet zo op mij te vitten
laat me nou eens
rustig zitten.

gun mij me vrij te mogen voelen
altijd moet ik aanvoelen
wat zij bedoelen
een blik een schouderophaal
geen verhaal mag ik halen
in niet
mis te verstane talen
wordt het naar mijn
hoofd geslingerd
slinger ik uit de bocht.

vind geen veilig
plekje waar ik ook zocht
staat mijn leven op de tocht
mag ik niet gaan kijken
naar de optocht.

met mijn ogen dicht
trekt alles aan mij voorbij
blindelings volgen
aansluiten in de rij
wachten op je beurt
die nooit gaat komen.

krijg ik boze dromen
ze kwamen allemaal uit.

uitgebuit.

Eigen kunst gemaakt mbv Nightcafe

Lijf en leden die vertellen

Zal ik wat schrijven
dat zal beklijven
lijf en leden
vertellen van
een verleden
Het is zoveel
in flarden
geen geheel
.
Opgeschrikt stukje
bij beetje
gaat het op en af
met steeds een
gevoel van straf
.
In mijn achterhoofd
dingen nooit geloofd
verdrongen achter
mijn lach
Eens een clown
nu een hard gelag.
.

Bovenstaande afbeelding heb ik gemaakt met Wombo.

Over FNS

Naast complexe PTSS ben ik 5 jr. geleden ook gediagnosticeerd met FNS (functionele neurologische stoornis).Bij mij is dit ontstaan door de hersenspoeling vanaf mijn vroegste jeugd, waarbij ik leerde om leugen als waarheid op te slaan.Mijn hersenen zijn daardoor verkeerd afgesteld, je zou het kunnen vergelijken met een computer, de software moet opnieuw, op de…

door dochtersions maart 18, 2024

In the sparkle of a landscape

Een foto van 18 januari uit Sweikhuizen.Dichtbij ons huis in de Sleyerweg. In de schittering van een landschapvoel ik mij bevoorrechtweidse blikzuiver de luchthorizon van vrijheidopgelucht..In the brilliance of a landscape I feel privilegeexpansive viewpure the airhorizon of freedomrelieved.

door dochtersions januari 19, 2024januari 19, 2024

Opnieuw bedrogen

Kopie van mijn Facebook bericht van vandaag 12-1-2024 Dit is niet te geloven, maar ik wil iedereen waarschuwen. Wat is er gebeurd? Als reactie op mijn bericht hier dat mijn fiets gestolen was kreeg ik van verschillende mensen de tip om Ruptela_hack op Instagram te contracteren. Allen vertelden mij dat zij via deze ‘tracker’ hun…

door dochtersions januari 12, 2024

Weer net als toen

30-4-2022

Een vreemd, vervreemdend gevoel dat blijft hangen
In zekere zin ook een beetje als
het zwaard van Damocles boven mijn hoofd
in heel mijn lichaam
En toch
ik ben niet boos.

Een teleurstelling
moeilijk te verwerken
een onvervuld verlangen
ondoorzichtige herinnering.

Het linkt ms ook aan het kind
blij gemaakt
met een dooie mus
nog verstrikt
in die lus.

Twijfel, onzekerheid, verdriet, eenzaamheid
verloren, dwaallichten
alsof iets mij heeft doen zwichten
om, zoals vanouds
mij alleen op die ander
te richten
mij weg te geven
alsof mijn gevoel
niet zou leven.

Het ontkennen van mijn gevoel
mijn recht op bestaan
alsof ik dat
uit handen geef.

De ander bestaat
en ik beef
letterlijk van binnen
overal de pijn
en toch,
ik laat niets merken
en blijf er voor
die ander zijn.

Ik kom tekort
en ik weet niet beter
zelfs niet
wat eraan schort.

Van binnen vlucht ik weg
laat alles over me heen komen
alsof ik sta te dromen
geen ontkomen
meer aan.

Ik besef later
dagenlang de kater
als het te laat is
om mijn gevoel te laten spreken
om uit te leggen
wat het met mij deed.

‘Wat heet’
onder mijn voeten
letterlijk het gevoel
dat men in mijn hoofd
zit te wroeten
moet ik weer boete doen
helaas
weer net als toen.

Nog altijd bang

Waarom altijd onzeker
altijd bezorgd
over
of ik iets verkeerds heb gedaan
zou hebben kunnen gedaan
.
Ben ik nog altijd op zoek naar bevestiging
dat ik wel lief ben
dat ik het wel goed heb bedoeld
dat ik hen liefheb.
.
Ja, anderen heb ik lief
misschien dan mezelf niet?
Waarom laten anderen mij dan
altijd
in het ongewisse?
.
Wil men mij geen erkenning geven?
en
moet ik die erkenning
dan
wel nodig hebben?
.
Zou toch eigenlijk niet
zo moeten zijn
of wel?
.
Ben ik nog steeds
dat kleine
kind
dat er niet toe doet
dat
ze kunnen missen
als kiespijn
men over het hoofd
ziet?
.
De oude
boodschappen
hun hersenspoeling
“je bent het niet waard”
.
Luister dan eens meisje
je hoeft je bestaan
niet
meer te verdienen
.
NOOIT!

Hoeveel angsten…..

Hoeveel angsten kan je dragen
ze bestaan
uit zoveel lagen
Allen achter een gordijn
versluierd het gebroken zijn.
.
Eerst onbewust aan onder
hevig
zitten ze nog best stevig
in het zadel
van ontkenning
later komt er de
gewenning
.
En je haalt je schouders op
camoufleert het
met een mop
lachen dat is het devies
altijd die gulle lach
van Mies
.
Maar ondertussen
is het later
en houd
het vrolijk kind
haar snater
is ze eindelijk
volwassen
niet tegen
die vele lagen
opgewassen
.
Loopt ze bibberend en onvast
doet ze alles
op de tast
is ze nergens zeker van
veel onmogelijk
alsof niets meer
kan
.
Uitgelopen
op een drama
dat lieve meisje
in pyjama
is het einde zoek
en sluit de lach
als het ware
haar boek
van vrolijk en jolijt
is ze alle houvast
kwijt
.
Zijn er grote zorgen
die ze tracht
door te schuiven
naar morgen
maar de nachten
zijn zo hel
de afbraak
van dopamine
veel te snel
.
Adrenalientje giert door de strot
slaat van binnen
alles aan gort
weet niet meer
van stoppen
Een monster met vele koppen
sneller dan het geluid
hevig de weerstand
waarop Miesje stuit
.
Vooral aanwezig als ze haar ogen sluit
en zo
altijd wakker
voelt ze zich steeds
zwakker
.
wakker dier
eens was ze het meisje
van plezier
.

.
Apophysis Fractal.