Maandelijks archief: juni 2014

Verroest

Verroest
rust, roest niet
het is brood
nodig voor
ons leven
in de stand van over
leven gesproken
is er altijd wel iets
wat ons op kan
stoken
te heet
onder de voet
gelopen
voor iedere scheet.

 

Toch moeten we
doorlopen
alles wat ons treft
blijven hopen
eens is alles beslecht
wint het goede
van de boze
zijn er geen loze
woorden
vals of fout gekozen.

 

Reikhalzend heldhaftig
worden wij
sterk en krachtig
ons pure zelf
in het licht van
ons erf
goed in ons wezen
naar verdienste geprezen
is er niets meer
om te vrezen.

 

 

Verroest

Categorieën: Mijn gedichten | Een reactie plaatsen

Rust

Rust.

Het kabbelende beekje
het intieme geluid
van die rust
meevaren, en ervaren
dat is iets
waar ik wel pap van lust.

Totdat ik geen ‘pap’
meer kan zeggen
en ik mij er
volledig van ben
bewust.

 

Knautia

 

Categorieën: Mijn gedichten | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.