Zeeën zo diep
ik wou dat ik liep
over het water
Om mij heen de golven
heel kalm
Omsloten door blauw
zo warm
en het helder
zee-groen
Denk ik dan
nooit meer
aan toen.
Mies.
Tekening gemaakt : d.m.v. : 2 maal Apophysis, en 1 maal Fractal-explorer
deze gemií in PSP.
Overlevings-kunst, en groeiproces met PTSS 
Dag lieve Miezedinnie,
er is zoveel misbruik gemaakt van jou als kind. Een kind is altijd loyaal aan de ouders, weet vaak niet beter dan dat de ouders het het beste voor hebben met het kind. Hoe kan het ook anders?! Dat hoort toch zo? Wat een ontluistering als achteraf alles een leugen bleek te zijn en er koudbloedig misbruik is gemaakt. Uitgelachen, beschimpt alsof je niks waard bent.
Maar dat ben je wél! En nu ben je niet meer afhankelijk van je familie. Je mag jezelf zijn, want je bent perfect zoals je bent. Je mag je eigen weg volgen en je eigen keuzes maken. Het verleden is nooit uit te wissen of goed te maken; je bent en blijft een produkt van je opvoeding, een produkt met schrijnende littekens die telkens weer opengereten worden. De pijn die blijft.
Probeer lief voor jezelf te zijn, veroordeel jezelf niet en zorg ervoor dat jouw littekens geen wonden meer worden.
Van heel wat mensen krijg je ‘zalf’ aangereikt 😉
Alleen die innerlijke pijn, die zich bij jou lichamelijk uit…die helse pijnen, hoe o hoe kan je daar toch eens van af komen…? Ik gun je het zo om van je leven en je vrijheid te genieten…
Ik hoop dat het lukt om wat te genieten van het zonnetje, dat zo lekker aanwezig was vandaag en die morgen weer terug schijnt te komen. En binnenkort lente, alles gaat weer groeien en bloeien, van dat heel mooie frisse groen, prachtig om foto’s van te maken…
Dag lief Miesje van me, je zit in mijn hart en daar blijf je ook.
Knuf van mij voor jou.
LikeLike