Hallo Vrienden,
Daar ben ik nog. (helaas)
Waar ik niet uit kom, is dat de symptomen steeds maar erger worden,
met/in dat stomme lichaam.
Alles uit zich via idiote dingen (en natuurlijk pijn) in dat lijf.
Geen millimeter van dat lijf is rustig, of niet in beweging.
Alles wipt en raast door elkaar.
Ik begrijp echt niet dat zoiets kan, of überhaupt zou kunnen bestaan.
Nu zit ik ermee, wat vertel ik die nieuwe psychiater?
Het is zoveel, en het beslaat een proces van 11 jaar, waarin al die gekke dingen
‘op mijn hoop zijn gegooid’.
1 Februari kan ik voor de eerste afspraak.
Ik heb al wat mailcontact gehad met de psychiater-in, een dame ;-).
Zal ik haar via mail alvast een beknopt verslag
(over het verloop van die 11 jaar) sturen???
Maar, wat zet ik daarin??
Ik kan het allemaal niet goed beschrijven, zeker dat van de laatste jaren niet.
Het is te complex, te veel, en niet in normale termen neer te zetten.
Ik weet het niet meer. Pffffff.
Vorige week tijdens stormachtig weer, ben ik door een rukwind tegen een auto ‘beland’ (midden in de stad).
Jakkes, moet ik weer hebben.
Ga ik eindelijk weer eens fietsen, en waai ik ‘weg’;-)
Gelukkig niets gebroken, maar die man en vrouw van die auto waren zich maar op aan het winden (winden, hahaha!)
Ik zou hun auto hebben beschadigd.
Geen krasje te zien.
Ik moest mijn naam, tel.nr. adres opgeven, de man maakte een foto van mij (smile), en hij dreigde met de politie, voor als ik mijn adres niet wilde geven.
Hallo!
Gelukkig ik heb niets meer gehoord.
Maar ik fiets weer gewoon, hoor. Door weer en wind.
Houd mijn stuurtje goed vast,
en ga ‘op hoop van zegen’
door de regen.
Vanmiddag nog.
Vond het wel zonde van mijn mooie laarzen.
Maar ik MOET er gewoon uit!
Anders word ik ‘gek’.
Oh, oh, slapen is zo’n crime.
En van de huisarts moet ik zonder slaapmeds proberen.
Ik heb tegen haar gezegd, “nu, dan weet jij niet, hoeveel pijn ik heb”!
Nu maar hopen dat die psychiater er iets van bakken kan.
Sterkte allemaal.
Dat was het dan weer.
Liefs van Mies.
Overlevings-kunst, en groeiproces met PTSS 
wat dapper!!!
LikeLike
Wat een nare berichten en wat een ellende is dat toch met jou , vooral als het
om je nachtrust gaat en dan rust tussen haakjes…
Heb ook werkelijk geen idee wat ik nog voor aanmoedigends ik tegen je zou kunne
zeggen, het helpt namelijk geen zak..
Soms zijn bepaalde dingen in ons leven idd zo vreselijk verwarrend dat we er
gewoon niet uitkomen ,maar ons lijf blijkbaar wel allerlei signalen afgeeft
dat het op moet houden..
Kan je alleen maar kracht en sterkte toewensen ( voor de zoveelste X )
LikeLike
lieve Mies
wat een ellende allemaal waar je steeds weer doorheen moet
en jaren en jaren blijft slepen.
ik zou als ik jou was niet teveel via de mail los laten over je verleden voordat je bij haar bent geweest op je eerste afspraak
wat inmiddels dus al is geweest dus is dit nu achterhaald wat ik schrijf hi hi domme ikke maar goed
het is soms beter om in dat soort situatie,s het geleidelijk aan stukje bij beetje te vertellen ook niet alles ineen keer
dus niet je hele verhaal bij de eerste afspraak al
zodat ze niet meteen afhaakt dat zou namelijk niet fair tegenover jou zijn omdat je zo weer geen kans zou krijgen om je te verdededigen
al vind ik ook dat een verkeerd woord je zit namelijk niet in het strafbankje
en zo lijkt het zo langzamerhand de laatste tijd wel
bij de huisarts die van geen wijken wil weten en je maar voor (gek) verslijt zoals ik het lees
en dan de vorige ervaringen
het is allemaal niet zomaar even op te lossen ik hoop zo voor jou dat je nu eindelijk een goede
psych vind die naar jou wil luisteren je aan wil horen en je ook de steun en begeleiding kan bieden en geven wat je zo
hoopt en ook daadwerkelijk iets voor je kan betekenen
je hebt al zoveel uit eigen ervaring moeten doorstaan
en steeds was het een teleurstelling
ook ik ken dat heb het ook meegemaakt
maar uiteindelijk door toch door te gaan zoeken de juiste hulpverlening gevonden
waar ik ontzettend blij mee ben
ik hoop dat jij dat over een tijdje ook kunt zeggen van haar
dat hoop ik echt
wat betreft de pijnen zou ik zo voor je wensen dat ook daar een oplossing voor gevonden kan worden
dat zij met je mee kan denken voor het vinden van de juiste hulp op dat gebied
of medicatie
misschien dan niet de slaap medicatie terwijl je natuurlijk graag wilt slapen
maar iets wat je echt kan helpen een arts die je echt kan helpen
dat zou fantastisch zijn
mijn wens voor jou dat blijf ik hopen
alle liefs van mij met een warme groet
liefs karin
LikeLike
Wat een zeurpieten heb je toch. Voor hetzelfde geld was je gewond en hun maar aaien over hun heilige koei. En dan nog winden ook. Nee laat maar waaien zou ik zeggen…
LikeLike
“Pijn is fijn” riep een onderhoudsmonteur bij ons op de zaak altijd als stopwoord. Tot hij met zijn kop tegen een bint aanknalde en zijn nog rokende sigaar halverwege zijn slokdarm zat. Nee toen was pijn niet meer fijn. Pijn vreet je op het zaagt aan je en het kost je kracht. Weet niet welke vorm van pijn je hebt maar ik hoop en bid dat het dragelijk zal zijn. Ik heb zelf ook chronische pijnen maar kan er mee leven als het niet te erg is. Neem een pilletje meer en denk dan; morgen misschien iets beter. Vindt wel hoop bij Hem die alle pijnen droeg. Wil niet zeggen dat wij geen pijn meer hebben. Nee ook wij beseffen dat we in een wereld leven vol schoonheid, pijn, ziekte en zelfs dood. Maar ook daar zal Zijn hand ons pakken.
LikeLike